supraporta

2011

supraporta

english below

Cykl obiektów jest refleksją nad zjawiskami emisji, przenikania, pochłaniania i odbicia światła. Wartości estetyczne ujawniają się z ciemności w postaci: przecięcia mroku, igrania z cieniem, rytmicznego promieniowania smug, rzucania plam i refleksów, w wędrowaniu po powierzchni, w przenikaniu nawet tego, co nie dość przejrzyste, w jednostajnym trwaniu i w ruchliwym migotaniu.

Fascynacja materią szkła to dogłębna analiza i „przeżycie” jego właściwości fizycznych: trwałości, kruchości, nieprzejrzystości, półprzezroczystości oraz transparentności.

Łaciński przedrostek supra oznacza wykraczanie poza normę, poza zwykły stan, jak również umieszczenie nad; porta oznacza drzwi. Nazwę Supraporta zaczerpnęłam z elementów architektonicznych: to kwadratowa lub prostokątna płycina wypełniona malowidłem lub reliefem. To przejście poprzez, do innej rzeczywistości. Jest bezpośrednio związana z przestrzenią, w której jest prezentowana. Poprzez swą interaktywność – przy pomocy pilota i możliwości zmiany barwy światła w dowolnym momencie można wykreować atmosferę związaną z odmienną percepcją kolorów. Barwa światła jest najważniejszym elementem kształtujących ostateczną formą obiektów.

Jednolite powierzchnie spiekanego szkła są jakby ramami obrazu; koncentrują uwagę na rozbłyskach i rozproszonym jarzeniu się światła. Nawiązują bezpośrednio do przedmiotu mającego za zadanie oddzielić fizycznie i optycznie od otoczenia, wydzielić przestrzeń, stworzyć nową, intymną powierzchnię własną. Prezentowane przy ścianie pełnią funkcję lamy stojącej.

materiały:  szkło formowane metodą fusing, wtapiane elementy metalowe, aluminium, świetlówka ciepłobarwowa 18W, LED sterowany, dibond

wymiary: 30x145x6 cm, 30x90x6cm

supraporta

This series of objects is a reflection over the phenomenon of emission, permeation, absorption and reflection of light. Aesthetic qualities emerging from darkness by cutting through it, playing with shadows, rhythmical radiation of trails, casting blurs and reflexes, by roaming on the surface, by penetration even of those not very translucent, by lasting steadily in restless flickering.

Fascination by light the substance is a thorough analysis and “living through” its physical properties: durability, fragility, semi-transparency and translucency.

The prefix supra- is Latin for 'exceeding the norm’, the normal state, it also means 'to place above’; porta is 'door’. I have drawn the name Supraporta from architectural elements: it is a square- or rectangle-shaped panel with a relief or painting. It is the act of passing through, to a different reality. It is directly related to the space it is presented in. Via its interactivity – with the help of a remote and a way to change the light colour at any point in time – it is possible to set an atmosphere related to a distinct perception of colour. Hue is one of the most important elements shaping the final form of objects.

Uniform surfaces of sintered lass are akin to a painting frame; they direct attention to flashes and diffused glowing of light. They directly pertain to the object they want to detach physically and optically from the environment, fence off an area, make a new, intimate, own space come to life. When presented by the wall, they function as a floor lamp.

materials: glass shaped by fusing with metal elements molten into, aluminium, an 18W fluorescent lamp of high colour temperature, controlled LED lamps, Dibond

dimensions: 30×145×6 cm, 30×90×6 cm